De gasbel
Bij Slochteren zette men jaren geleden
een krachtige boor in de grond
men boorde en boorde en boorde en boorde
en weet je wat men daar toen vond
men hoorde het even verschrikkelijk sissen
en vroeg zich toen af wat het was
tot ééntje riep: jongens dit kan echt niet missen
pas op – weg met vuur! – dit is gas!
Gas, gas, we hebben nu gas
en iedereen juicht die het hoort
gas, gas, we hebben nu gas
we hebben een schat,
een schat aangeboord!
Men bouwde een netwerk van prachtige buizen
want iedereen wilde dat gas
dus gas naar fabrieken, bedrijven en huizen
omdat dat het handigste was
de steenkool was uit voor verwarming en koken
het was een fantastisch bericht
met gas had men werk'lijk een wonder gevonden
dus konden de mijnen wel dicht
Gas, gas, we hebben nu gas
en iedereen juicht die het hoort
gas, gas, we hebben nu gas
we hebben een schat,
een schat aangeboord!
Er was gas genoeg – ja, nog meer zelfs dan nodig
en iedereen zei: dit is top!
en Nederland kon zelfs een deel gaan verkopen
dat leverde aardig wat op
maar nu - al weer bijna zo'n halve eeuw later -
kan 't gas niet meer worden gemist
en vraagt men zich af wat er straks moet gebeuren
als Slochteren uit is gesist
Gas, gas, we hebben nu gas
en iedereen juicht die het hoort
gas, gas, we hebben nu gas
we hebben een schat,
een schat aangeboord!
Over dit liedje
Tekst: Ron Schröder & Marianne Busser
Muziek: Majel Lustenhouwer